Gdy każdy z nas grał w piłkę nożną na tak zwanym podwórku było jasne, że „ręka to ręka”. W myśl tej zasady każdy kontakt piłki z ręką był traktowany jako przewinienie a więc skutkowało w konsekwencji rzutem wolnym bezpośrednim lub karnym.
W dobie dzisiejszej piłki jasne jest stwierdzenie, choć niestety nie rozumiane przez wszystkich, że „nie każda ręka to ręka”. Oznacza to mniej więcej tyle, że musimy odróżnić przewinienie polegające na zagraniu piłki ręką od kontaktu piłki z ręką.
Statystyki podają że w futbolu 11 osobowym około 54% kontaktów piłki z ręką są kontaktami przypadkowymi. Gdy pokusimy się przenieść tę statystykę na futbol orlikowy, gdzie odległości są mniejsze zagęszczenie gry intensywniejsze to może okazać się że nawet 65% kontaktów piłki z ręką okażą się nie być traktowane jako naruszenie przepisów gry.
Dlaczego ?
Od kilkunastu lat największym problemem w interpretacji przepisów gry w piłkę nożną są wszelkiego rodzaju zagrania piłki ręką. Każdy sędzia przechodzi żmudne szkolenie począwszy od lektury przepisów a skończywszy na analizie materiałów wideo.
Zacznijmy więc od lektury PGwPN 2017
W artykule 12 jasno możemy doczytać się
„Zagranie piłki ręką ma miejsce w sytuacji, gdy zawodnik rozmyślnie dotyka piłkę dłonią lub ramieniem.
Przy ocenie zagrania piłki ręką sędzia musi wziąć pod uwagę:
• czy ma miejsce ruch ręki do piłki (a nie piłki do ręki),
• odległość przeciwnika od piłki (nieoczekiwana piłka),
• ułożenie rąk, które samo w sobie niekoniecznie stanowi o naruszeniu Przepisu,
• jeżeli dotknięcie piłki nastąpiło poprzez trzymany w ręce przedmiot (element stroju, ochraniacz itp.), stanowi to naruszenie Przepisu,
• jeżeli piłka została trafiona przedmiotem rzuconym w jej kierunku (but, ochraniacz itp.), stanowi to naruszenie Przepisu.
Bramkarz zagrywający piłkę ręką poza polem karnym podlega takim samym restrykcjom z tego tytułu, jak pozostali zawodnicy.
Natomiast wewnątrz własnego pola karnego dotykanie piłki ręką przez bramkarza nie jest traktowane jako przewinienie „zagranie piłki ręką” (pociągające za sobą rzut wolny bezpośredni). Możliwe jest jednak zarządzenie rzutu wolnego pośredniego z tytułu innego rodzaju przewinień związanych z dotknięciem przez niego piłki ręką. „
Oprócz definicji czysto przepisowej w Kolegium Sędziów PZPN powstała dodatkowa interpretacja przepisów pomocna dla
sędziów w której powstał specjalny słowniczek oraz tabelka podejmowania decyzji.
Piłka nieoczekiwana – gdy piłka rusza w kierunku zawodnika nieoczekiwanie dla niego (np. gdy zawodnik walczy o piłkę lub gdy zawodnik bierze udział w akcji).
Piłka oczekiwana – gdy zawodnik jest świadomy, że piłka porusza się lub zacznie poruszać się w jego kierunku .
Piłka oczekiwana z dużej odległości – gdy zawodnik jest świadomy, że piłka porusza się w kierunku jego rąk i zna dokładną trajektorię jej lotu
Piłka oczekiwana z małej odległości – gdy zawodnik jest świadomy, że piłka zaczyna poruszać się w jego kierunku, jednak nie zna jej dokładnej trajektorii lotu (np. strzały na bramkę, dośrodkowania, rzuty wolne i zawodnicy stojący w murze).
Naturalne ułożenie rąk – ułożenie rąk, które umożliwia zawodnikowi efektywną walkę o piłkę lub umożliwia zawodnikowi efektywnie zareagować na dalszy rozwój akcji.
Powiększanie obrysu ciała – ułożenie rąk, które nie są blisko ciała i gdyby piłka nie trafiła w rękę, poruszałaby się dalej
Uwaga:
Jakikolwiek kontakt ręki zawodnika z piłką, gdy zawodnik ten nie
walczy o piłkę lecz próbuje ją zablokować po oddanym strzale lub
dośrodkowaniu przez przeciwnika musi zostać uznany jako kontakt z piłką oczekiwaną.
Dalsza część artykułu na www.oakp.futbolowo.pl - Zapraszamy
